Winterbitter

 

 

Haar zon sprak winterdelen ongezoet;
‘meisje, zing tot wat je wil.’
u voorbij rennen op slofjes hardvezelstof
boos trekt ze tranen stil

 

hoe zingen met verstomde stem

met bijtend voetjes bloedend zeer

hoe weten wat te willen nog

als wat je wist er is niet meer

 

Stemt akkoorden somber strak
tergend traag schriel gezogen
wist niet wat en toch vergat
wisselvlaag zang vervlogen

violen klaaglied ruw verstoord

kletterwapens koudvuur kruipend

eenzaamheid haar ingehaald

zon verliet haar, slepend sluipend

 

 

30 december 2004

 

Branka / Zilverfeetje


een samenzang met oorsprong Branka,
dank voor deze woordendans, spookseltje