Dit bijzondere gedicht mocht ik hier - met toestemming van iSolde - plaatsen. Daar ben ik blij om, omdat net dit gedicht mij bij lezing, en nog steeds, enorm raakte. iSolde is een speciaal mensje, met een zeer eigen, onderscheidende en pakkende schrijfstijl. Vaak benadert ze dingen net vanuit een andere invalshoek, en die originaliteit is iets wat ik zeer bewonder.
Meer gedichten of verhalen van iSolde lezen: iSolde op verhalensite.com


Mijn zusje

's Morgens staat ze, tenen
gekruld in haar sokjes,
te wachten op de tram.

"Pak me dan, zwevende man",
roept ze in haar jurkje
dat het steeds haalt
van de zwaartekracht.

Nooit ziet iemand hem,
in het naar boven staren.
De vleugelslag in haar ogen
is nochtans zo dichtbij.