DRIJFZAND

 

 

mijn lichaam is drijfzand

waarin ik langzaam verdrink

de poel wordt steeds groter

waar mijn wezen slechts krimpt

 

 

mijn roepen  niet meer gehoord

wanhoop in vacuüm gesmoord

 

 

net voor ik kopje onder ga

grootste horde toch genomen

aan eigen trots voorbijgegaan

ego aan de kant geschoven

 

 

de pijn kan ik alleen niet stelpen

beteken ik genoeg, wil jij me helpen