Naar een idee en forumtopic op www.verhalensite.com van Sacrajewa,
samendichten met strofes
Adira http://adira.verhalensite.com Boris http://boris.verhalensite.com
Fiona http://fiona.verhalensite.com
Greta Garbo http://gretagarbo.verhalensite.com Kaatje Wharton http://kaatje.verhalensite.com
MotherMary http://mothermary.verhalensite.com Rob http://rob.verhalensite.com
Sacrajewa http://sacrajewa.verhalensite.com Salu http://salu.verhalensite.com
WoLF http://wolf.verhalensite.com Zilverfeetje http://zilverfeetje.verhalensite.com
Gedichten 6 t/m 10
Natuurlijk ~ Toren van Brabbel ~ Klassiek Geluid ~ Minnewoud ~ Zomerzot
Toren van Brabbel
Ik hou van woorden met alluur
tweedelig als het even kan
zo`n woord waar je de showt mee steelt
zoals de frase bijvoorbeeld
terloops is er geen donder an
totdat je leest bijvoorsculptuur
Ik hou van lettergrepenmix
van woord en stroop zonder scheren
van eigenzinnig en doordacht
van maagdelijke verdraagkracht
en gedienstig manoeuvreren
van komma tot een asterix
ik hou meer van korte zinnen
van die ellenlange dingen
moet ik totaal niets van hebben
laat die maar lekker wegebben
en zie ik de purist dan springen
ga’k gewoon opnieuw beginnen
Mijn voorkeur gaat toch eerder uit
naar vloeiend geregen klanken
die samen klinken als het riet
dat lieflijk fluistert aan de vliet
alsof zij de muze danken
voor de ritmiek in het geluid
ik hou niet van zondagsletters
ze smelten te snel in mijn hand
waardoor ik 't schrijven moet laten
mijn denken boordevol gaten
zo ergens in niemandsland strandt
op een blad gevuld met spetters
deze mag dan buiten leven
wanneer woorden daden worden
geeft de buitenlucht een accent
waar een vreemde zelden aan went
die letten altijd op borden
maar mij is het om het even
ik wil gevoel in ieder woord
dat mis ik soms in onze taal
daarom schep ik ze liever zelf
als zilverzacht en droomgewelf
dus weet dat mij van allemaal
de fantasie het meest bekoort
laat mij woordenpels doorklieven
dan prik ik door uw letters heen
waarom roept de purist mijn naam
wanneer hij dit gedicht ziet staan
net als een criticus gemeen
ontheft zijn mening geenszins grieven
~~
WoLF-Salu-Mothermary-Sacra-Kaatje-Rob-Zilverfeetje-Gre taGarbo 19.06.2007
Klassiek geluid
denkend aan trage rivieren
en van oude mensen en dingen
die gaan voorbij
wij freestyledichters weten beter
de vrije vorm is hier aan zet
Deel I
De zee, de zee
klotst voor in deining
k zie een gezicht in haar gelaat
in wezen is de zee mijn spiegel
maar toch ken ik dat rimp’lig wezen niet
er zijn of er niet zijn
een stomme vraag aan een zoekende
de zee met haar verwrongen beeld
al vloekend kijkend naar versplinterde schoonheid
gevolg van inteelt
want
‘k heb wat rommel gesmeten in een beek
het water loopt er met smurrie rond
zo bewijs ik maar weer eens dat ik besta
omdat door het dumpen van die overtollige brol
dat stroompje een nieuwe weg zal branden
Deel II
Het was nacht en het woedde buiten
terwijl ik nadacht over schone dingen
ik was moe, begon te knikkebollen
maar toen: tik tik tik,
en ik vroeg mij geschrokken af
wie is dat op dit godvergeten uur?
geen boot was daar voorbij gevaren
de boer, zijn fiets en ’t blatend kalf
daar aan de oever bij dat huis
vertelden nooit wat er in ‘t donker
als lot zo droef was langsgekomen
daar vond ik mijn stille trouwe vriend
doodshoofd, van leed getuige,
van vlees en bloed geheel ontkleed
in de berm waar de boer des nachts langsreed
dit wrede lot zo onverdiend
mijmerend onder bloesem van jasmijn
zag ik zwaluwen hoog in de wolken
al schrijvende aan het kabbelende water
dacht ik met stille verwondering
dat hij nooit meer die warmte zou brengen
op een zwoele zomeravond
en daar
onder de zon slentert de lange Meir
over de Meir slentert luchtig de zon
onder de zon over de lange Meir slentert ze naar de solden
langs de Inno
langs de H&M
slentert ze naar de solden
slentert met de slenterende zon de massa naar de solden
zo zijn ze naar de solden; de zon en de vrouw
waarom slenteren de zon en de vrouw getweeën gedwee naar de solden
~~
Grea Garbo-Sacrajewa-Rob-Salu-Adira-kaatje-Zilverfeetje-MotherMary-Fiona 21.06.2007
Minnewoud
onder groengewelfde zalen
op een broos geworden tak
daar schuilt hij stil, alleen en oud
mijmert over woudverhalen
waarbij hij ooit een pijp opstak
en huilt zijn baard tot zout
verdoken tussen hagenwinde
zijn wereld nat en rijpgegroefd
waar stil ’t vermoeden, van een dagreis
onder ‘t geruisel van een hinde
zijn dromen lispelend overtroeft
tot kruimels in zijn paradijs
waar waren toch de fijne tijden
toen hij heerlijk samen was
met zijn klein vogeltje, zo lief'lijk
nimmer elkander vermijden
en liggend op bloemen van vlas
vervuld van ongestoord geluk
hij kan het nog steeds niet geloven
is die warmte voorgoed voorbij
als ware het slechts fantasie
komt hij het nog ooit te boven
of is de liefde toch dichtbij
en volgt er leven in harmonie
maar dan, als zij het pad op komt
de jeugd in zijn aderen laat stromen
de wereld opnieuw te veroveren is
hij zijn longen vol lucht herpompt
zijn geest weer overloopt met dromen
zij daar staat, zijn langverwachte miss
haar lokken zilveren in ‘t licht der maan
dat strelend om het ranke lichaam vloeit
als een gewaad van teer gesponnen wazen
met lichte tred en gratie van een zwaan
nadert zij; hij stilt en staart geboeid
naar het wezen dat hem blijft verbazen
verblind door al die schoonheid
weet hij niet meer wat te doen
zijn hart bonkt duizend slagen
bij 't zien van haar aanstekelijkheid
doorschijnend achter boezeroen
staat zij zijn zinnen daar te plagen
sierlijk daalt hij neder van zijn tak
strekt zijn armen naar haar uit
haar ogen worden groot, verrast
zij nestelen zich, op hun gemak
op een fluwelen bed van toverkruid
en het voorhang valt, dat lijkt gepast
fiona-salu-adira-mothermary-rob-sacrajewa-kaatje-zilverfeetje 24.06.2007
Zomerzot
Zingend dwarrelen bloesemblaadjes door de
zinderende hitte van eindeloze
zomer.
Zwoele zonnebloemen zaaien zwierig
zinnenprikkelende zaadjes
zwijmelend in het zilveren
zand.
Regen rammelt op mijn ramen
ruggelings langs glas gegleden
rillerig op ranke benen binnen
rokend haardvuur doet me smelten
raar idee dat 't zomer is.
Zo maar plots die regenbuien
zonnig is wat anders zeg
zuiver zwaait de stormgod donder
zekert al het mooie weer
weer weg.
Zeuren over weerpatronen
ze kunnen er wat van
zou het niet beter zijn
zonder dat gezever
zon te bestellen.
Bedroevend hoe karmozijnen luchten
het hoofd bekronen bij deze blote onweerswolk
berucht als een vlammende gedachte
barmhartig waar God zijn glimlach toont.
Zwervend over ziltstrand aan de zee
zielsgelukkig windgebolde zeilen staren
zwevend naar de ereboog aan de einder
zwijgen gedachten golvend mee
Zwaluwen zalig zwierend langs het zwerk
zwerm van zeven zingt: zeker zomer!
Zegevierend over zandwervelende stormen
Zorgeloos zoeken zij zo
Zonblinkende zaligheden
Adira - mothermary -GretaGarbo - kaatje_wharton - Rob - Salu - Sacra -Zilverfeetje 03.07.2007
