Maalstroom

als te strak gespannen op het getouw
scheurt de voorhang van haar leven
draad voor draad het kostbaar doek
met zoveel liefde ooit geweven

als gestuwd door woeste golven
weggeslagen van de kust
in dreigend en diepdonker water
dat onderkoelt en verontrust

wordt haar strijd kolkend beslist
verdronken in een zee van voelen
of is er meer dan uitzichtsloos
is er een strand om aan te spoelen

~~~