Zwart fluweel
de zwarte brief zingt in mineurvan eindigheid der dingenslechts nog herinneringensluiten achter jou de deur
weet je nog, de zoete geurlangs het pad dat wij ooit gingenwaar paradijs’lijk bloemen hingennectar schenkend als likeur
nu snijdt de kilte zonder kleurwaar haat en afschuw zich verdringenjij g'harnast met beledigingenslechts destructief is de teneur
de floeren fase, neerwaarts in kringenlijkwade van eindigheid der dingenik baan mij vrij,ik sluit de deur
|--o--|
