de muze kijkt met verwondering naar poëzie breekbaar als spiegelglas die spreekt van een zoete betovering licht regenboogbrekend in een waterplas
hoe vindt de dichter de juiste woorden zij spreekt niet en kan slechts in stilte staren luisterend naar de gedroomde akkoorden ze reikt doch kan aanraking niet ervaren
Als de muze leeft - Stefan Snijders - alle andere muzegedichten zijn hierdoor geïnspireerd
hij was dichter tot hij zag dat geen zin haar wezen vat de tuin er 't zelfde bij lag na de woorden op zijn blad
zo, met zijn boek onder de arm wikkend over kop en munt de zon bespottend warm zocht hij naar de juiste punt
Als de muze sterft - GrimLord
hij was dichter tot zij ging in zijn hoofd zij nog slechts was vergaan tot zoete herinnering zoals de blaren in het gras
hij zoekt naar alle juiste woorden wil haar essentie in gedicht bewaren maar het was juist zij die hem bekoorde nog slechts kan hij de tuin rondstaren
Als de muze geboren wordt - Dimitri van Hove
hij dichtte nooit voordat zij kwam was daar te hardgekookt voor dacht van dichten word je tam ging ’t leven al scheldend door
langzaam ziet zelfs híj het licht nu knutselt hij voor zijn plezier schaaft aan zijn eerste dicht en opent zijn hart op papier
Als de muze huilt - Eliandor
onontdekt weg in de hoek gedoken zingt ze een woordeloze melodie waardoor ze plots in tranen schiet door de laatste weerstand gebroken
lege inkt druipt van haar wangen en trekt een onuitwisbare streep op haar zo kunstig genaaide sleep met haar sterft al het verlangen
