Regenscherm

de lucht die geurt naar nootmuskaat
omhelst me warm en zacht
alsof ze ter begroeting
in dit straatje heeft gewacht

ik sta verstild en hoor
geluid van auto’s en natuur
maar daarachter spreekt de stilte
vol van kracht, ontroerend puur

het is of zij de storm geluwd
die uit had willen breken
een druppel raakt mijn wang
ik schrik op als was ‘t een teken

ik stap uit de dimensiescheur
naar de wereld van ons, blinden
want hier, ver weg van alles
kan mijn lief mij nimmer vinden